Шоу-вечер «Языковой базар»
Садвокасова А.С.
средняя школа № 1 г. Тайынша
Театрализованное представление, посвященное содружеству языков.
Цель: расширение знаний по казахскому, русскому, английскому, немецкому языкам;
Задачи:
- развивать познавательную активность учащихся;
- формировать поликультурную личность с осознанным отношением к знаниям о культуре, традициях своего народа и народов, проживающих в Казахстане;
- воспитание гражданственности, любви к Отечеству, чувства сопричастности к родным истокам.
Оформление
- Книжная выставка «Мир родной речи».
- Выставка
декоративно-прикладного искусства и творчества народных умельцев. - Костюмы народов разных национальностей.
- Буклет «Жизнь народа в его языке»
Занавес открывается
На сцене ведущие. Первый ведущий держит на длинной палке сказочное солнце, двое других — облака. Солнце медленно поднимается. Сцена изображает базар. Один продает бублики, другой — арбузы (раскрашенные надувные шары), третий выходит с разноцветными корзинами.
На сцену выходит мальчик, в поднятых руках он держит ярко раскрашенный плакат с надписью «Базаръ»
Выбегают скоморохи в расшитых костюмах и завлекают народ на базар. Слышатся голоса на разных языках, каждый хочет продать свой товар. «Подходите, подходите!» «Налетайте, разбирайте!» «Самые вкусные!» «Кому пирожки, кому воблу!» «Бублики, бублики!»
В одном из уголков большого базара крестьянская изба. Здесь собраны памятные вещи русской старины: рушники, деревянная посуда, прялки, самовары, керосиновые лампы.
Учитель и дети одеты в русские костюмы.
После шумного базара присутствующие попадают в мир устного народного творчества, представленного языковой посиделкой.
Негромко звучит русская народная музыка. Учащиеся входят в костюмах степенно, здороваются и чинно рассаживаются группами, их встречает приветствиями и поклонами учительница как хозяйка избы.
Чтец: (стихи
- Избу освещает
Огонек светца;
Зимний вечер длится,
Длится без конца…
- И начну у бабки
Сказку я просить;
И начнет мне бабка
Сказку говорить;
- Как
Иван-царевич
Птицу-жар поймал,
Как ему невесту
Серый волк достал.
Слушаю я сказку —
Сердце так и мрет,
А в трубе сердито
Ветер злой поет.
- Я прижмусь к старушке…
Тихо речь журчит,
И глаза мне крепко
Сладкий сон смежит…
Ведущий: И как во сне мы оказываемся на посиделках… в стародавние времена… в крестьянской избе.
Чтец:
- Здесь и красны девицы
Добры молодцы кругом.
Посидим рядком
Да поговорим ладком.
Ведущий: Долог зимний вечер. Скучно было бы молча заниматься вечерними работами: ткать, прясть, вышивать, сапоги тачать; да меткое слово прогоняет скуку, вызывает смех…
Чтец: А не рассказать ли вам, что у нас приключилось. Слушайте.
- леса,
из-за гор
Едет дедушка Егор,
Сам на лошадке,
Жена на коровке,
Дети на телятках,
Внуки на козлятках.
Чтец:
- А я сидела на рябине,
Меня кошки теребили,
Малые козляточки
Царапали за пяточки.
Стал мальчишка на колоду,
Оступился прямо в воду,
Вымок,
Вылез,
Высох,
Оступился и
Упал.
Чтец:
- Маша чай пила,
Самоварничала,
Всю посуду перебила —
Накухарничала.
Чтец:
- Посылала меня мать
Загонять гусака,
А я вышла за ворота
И — давай плясака!
Ведущий: Чем дальше льется разговор, тем пуще раззадоривается народ на посиделках, того и гляди в пляс пойдет.
Чтец:
- Ой, топни, нога,
Не жалей сапога,
Тятька новые сошьет
Или эти подошьет.
Чтец:
- Вы послушайте, девчата,
Нескладуху буду петь;
На дубу свинья пасется,
В бане парится медведь.
Чтец:
- Сапоги сшил из рубашки,
А рубашку из сапог,
Дом поставил из опилок —
Вышел славненький домок.
Чтец:
- На болоте, на снегу,
Укусил комар блоху.
Сидит заяц на березе,
Умирает со смеху.
Ученики разыгрывают сценку:
— Федул, чё губы надул?
— Кафтан прожег.
— Можно зашить!
— Да иглы нет.
— А велика ли
— Один ворот остался.
(при последних словах входит Старичок)
Старичок: Да ну!
Чтец:
- Еге…
Плыл по морю чемодан,
В чемодане был диван.
На диване плавал слон,
Кто не верит —
Выйди вон!
Старичок: Вам, ребята, только бы лясы точить да зубы скалить, а как у вас со смекалкой? Вот проверю я вас: отвечайте (загадывает загадки)
— Какой в реке камень? (мокрый)
— Когда дурак умен бывает? (когда молчит)
— Где свету конец? (в темной горнице)
— Чем хлеб в огонь сажают? (тестом)
— Без чего человеку жить нельзя? (без имени)
— Чем оканчиваются день и ночь? (мягким знаком)
Чтец: Не все тебе, дедушка, нас пытать. И ты сам отвечай, коли самый мудрый из нас: У семерых братьев по одной сестрице. Много ли сестер? (одна). А еще: ты да я, да мы с тобой. Много ли нас? (двое)
Ведущий: Ярко светится окошко избы. Заходят на огонек новые люди. Вот пришли две молодки с малыми детушками. Не спят детки — укачивают их мамы. (Появляются две девочки с куклами в пеленках, нянчат)
Чтец:
- Ты умница, разумница,
Про то знает вся улица,
Петух да курица,
Кот да кошка
Да я немножко.
Чтец:
- Раз, два, три, четыре…
Кошку грамоте учили:
Не читать,
Не писать,
А за мышками скакать.
Ведущий: Заслушалась молодежь, посветлело на душе от ласковых материнских слов и захотелось вспомнить скороговорки, что в детстве помогали чисто говорить на родном языке.
Чтец: В печурке — три чурки, три гуся, три утки.
Чтец:
- Стоит поп на копне,
Колпак на попе,
Копан под попом,
Поп под колпаком.
Чтец:
- Говорит попугай попугаю:
Я тебя попугаю.
Чтец:
- Хохлатые хохотушки
Хохотом хохотали,
Загадку не угадали.
Ведущий: А и правда, не позагадывать ли загадки? (Загадывают русские загадки все желающие)
Ведущий: Бывала на посиделках, особенно, где собиралась молодежь, старушка — старалась вовремя девушкам помочь лучше работу сделать, разговором толковым занять, шумных ребят унять строгим словом. Шум поднялся — загадок все много знают, и выходит тут
Сказочница:
- А было это, голубчики, в старину,
Когда задумал дед Архип залезть на Луну, —
Тогда сказки по воздуху летали,
Друг друга за крылышки хватали,
А я за ними на золотом коне скакала
Да в мешок эти сказки собирала.
(Рассказывает сказку «Петухан Куриханыч»)
Ведущий: Хороша сказка, не послушать ли еще докучные сказочки? Не знаете таких? Послушайте…
Сценка:
—
— Да ну, я лучше скажу:
— Ну вот, поманил, а не рассказываешь…
— Кабы доехал, рассказал, а он, может неделю проедет!
— Мой черед пришел:
— А долго ль они жили?
— Долго они жили —
Мне старики не говорили,
Знал про то один,
Что сидел у ворот, —
Да убежал кот в овес,
Конец сказки на хвосте унес!
Ведущий: Вот и подошли к концу наши посиделки, но нет конца народным сказкам, народной мудрости, юмору и смекалке.
Звучат народные песни.
Скоморохи: А вот и наши соседи пожаловали в гости! Добро пожаловать!
1. Good afternoon! Hello! We’ve come from Great Britain! We are very glad to see you and greet you.
2. People of different nationalities have gathered here. We are very glad to greet you dear!
3. We would like to tell you about our great country. Between our nations there is no boundary.
4. English, Scotish, Welsh and Irish people live on the British Isles. They live in love and friendship the distance of many miles.
5. All of us have gathered here. To participate in your language Bazar and to tell you about our people and customs dear!
6. Scotland is in the North of the Island. There are many mountains and there is the Higlands. Robert Burns was born on the Islands. He devoted his poetry to the Higlands.
7. My heart’s in the Higlands
(by R. Burns)
- My heart’s in the Higlands, my heart is not here;
My heart’s in the Higlands a — chasing the deer
A — chasing the wild deer and following the roe;
My heart’s in the Higlands wherever I go.
Farewell to the Higlands, farewell to the North,
The birthplace of valour, the country of worth;
Wherever I wander, wherever I rove;
The hills of the Highlands forever I love.
Farewell to the mountains high covered with snow;
Farewell to the straths and green valleys below
Farewell to the forests and wild — hanging woods;
Farewell to the torrents and loud pouring floods.
My heart’s in the Higlands, my heart is not here;
My heart’s in the Higlands a — chasing the deer,
A — chasing the wild deer and following the roe;
My heart’s in the Higlands wherever I go.
8. В горах моё сердце
- В горах моё сердце… До ныне я там.
По следу оленя лечу по скалам.
Гоню я оленя, пугаю козу
В горах моё сердце, а сам я внизу.
Прощай, моя родина! Север, прощай,-
Отечество славы и доблести край.
По белому свету судьбою гоним,
Навеки останусь я сыном твоим!
Прощайте, вершины под кровлей снегов,
Прощайте, долины и скаты лугов,
Прощайте поникшие в бездну леса,
Прощайте, потоков лесных голоса.
В горах моё сердце… Доныне я там.
По следу оленя лечу по скалам.
Гоню я оленя, пугаю козу
В горах моё сердце, а сам я внизу.
9. Scotland is famous for its Higland Games. It is also well known to the word for its traditional costume, the kilt. The kilt is a short skirt worn as part of the dren of men. The kilt is also worn by women and children.
10. England is famous of its Stonehenge. Stonehenge is one of the eouropes biggest stone circles that is 10 or 12 metres high.
The Higlanders are fond of Higland Games. When the Games begin local people march several kilometres round the villages in their district before they reach the place of the Games. Their pipers march in front, playing the bagpipes.
The Higlanders who take part in the Games are very big, strong men. At Higland Games, they do things like Throwing the Hammer or Tossing the Caber.(The Hammer is very large, and very heavy; the caber is like a telegraph pole.10. the earliest part of Stonehenge is approxemately 5000 years old. Actually the Druids priests in Britain used Stonehenge for a calendar. The sun and the stones at Stonehenge let the Druids known when the months and seasons start. On the morning of June 24Th the sun shine on the famous one famous stone — the Heel stone, this is the most important moment of the year for the Druids. There are Druids in Britain today, too and every June a lot of them attend Stonehenge. It is a strange, ancient, rare but still living custom.
11. and Wales is famous for its National Eisteddfod. What is eisteddfod? It is a meeting of Welshmen interesting in Welsh poetry, Welsh songs and music. It lasts for a week. There are competitions at eisteddfod, too; for the best Welsh poem and song of the year, and the best singers. The competitions are organized by the Druids. The Druids wear long robes, their leader is always a poet. And now you are welcometo our Eisteddfod.
12. My Bonnie, Scottish Folksong
1. My Bonnie is over the ocean,
My bonnie is over the sea,
My bonnie is over the ocean,
O bring back my bonnie to me.
Chorus.
Bring back, bring back,
Bring back my bonnie to me, to me Bring back, bring back,
O bring back my bonnie to me
2. O blow, ye winds over the ocean,
O blow, ye winds over the sea,
O blow, ye winds over the ocean
And bring back my bonnie to me
Chorus:
3. Last night as I lay on my pillow,
Last night as I lay on my bed,
Last night as I lay on my pillow,
I dreamed that my bonnie was dead.
Chorus:
4. The winds have blown over the ocean,
The winds have blown over the sea,
The winds have blown over the ocean,
And brought back my bonnie to me.
13. Compere:
Now comes the poem called The House that Jack Built (scene: some children bring in a huge book, nearly a square metre in size. They put the book upright on two chairs, so that the spectators see whatever is in the book when the actors turn the pages. There is a picture on each page: the house, the bread, the rat, etc.)
P1. (goes up to the book, opens it and points to the first page):
This is the house
That Jack built. (goes behind the book.)
P2. (turns the page):
This is the bread
That was in the house
That Jack built. (goes behind P1.)
P3. This is the rat
That ate the bread
That was in the house
That Jack built. (goes behind P2)
P4. (turns the page)
This is the cat
That killed the rat
That ate the bread
That was in the house
That Jack built. (goes behind P3.)
P5. This is the dog
That chased the cat
That killed the rat
That ate the bread
That was in the house
That Jack built. (goes and stands behind P4.)
P6. (turns the page):
This is the cow
That tossed the dog
That chased the cat
That killed the rat
That ate the bread
That was in the house
That Jack built. (goes and stands behind P5.)
P7.This is the girl
That milked the cow
That tossed the dog
That chased the cat
That killed the rat
That ate the bread
That was in the house
That Jack built. (goes and behind P6.)
P8. (turns the page):
This is the fellow
That kissed the girl
That milked the cow
That tossed the dog
That chased the cat
The ate the bread That killed the rat
That ate the bread
That was in the house
That Jack built. (goes and stands behind P7.)
P9. This is the cock
That woke the fellow
That kissed the girl
That milked the cow
That tossed the dog
That chased the cat
That killed the rat
That ate the bread
That was in the house
That Jack built. (shuts the book)
14. Дом, который построил Джек.
- 1. Вот дом,
Который построил Джек.
2. А это пшеница,
Которая в тёмном чулане хранится
В доме,
Который построил Джек.
А это весёлая птица — синица,
Которая ловко ворует пшеницу,
Которая в тёмном чулане хранится
В доме,
Который построил Джек.
Вон кот,
Который пугает и ловит синицу
Которая ловко ворует пшеницу,
Которая в тёмном чулане хранится
В доме, Который построил Джек.
Вот пёс без хвоста, Который пугает и ловит синицу, Которая ловко ворует пшеницу, Которая в тёмном чулане хранится В доме,
Который построил Джек,
А это корова безрогая,
Лягнувшая старого пса без хвоста,
Который за шиворот треплет кота,
Который пугает и ловит синицу,
Которая ловко ворует пшеницу,
Которая в тёмном чулане хранится
В доме, который построил Джек. А это старушка седая и строгая, Которая доит корову безрогую, Лягнувшая старого пса без хвоста, Которая за шиворот треплет кота, Который пугает и ловит синицу, Которая ловко ворует пшеницу, Которая в тёмном чулане хранится
В доме, который построил Джек.
15. Now comes the song «The More we get together»
1.The more we get together, together, together,
The more we get together, the happier we’ll be, For your friends are my friends. And my friends are your friends;
The more we get together, the happier we’ll be.
2. Oh, how’s for getting friendly, quite friendly real friendly,
Oh, How’s getting friendly, both your friends and mine? If your friends like my friends And my friends like your friends; We’ll all be friends together, now won’t that be fine!
16.Auld Lang Syne. (words by R. Burns)
1. Should auld acquaintance be forgot, and never brought to mind? Should auld acquaintance be forgot, and days of lang syne?
Chorus:
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet
For auld lang syne.
2. And here’s a hand, my trusty friends,
And give us a hand of thine,
We’ll take a cup of kindness yet
For auld lang syne.
Chorus:
(Шотландская застольная: Её поют хором, сжимая руку соседа слева правой рукой, а руку соседа справа — левой рукой и покачивая в лад песне переплетёнными таким образом руками эта песня о дружбе. Её поют на студенческих праздниках, в клубах, на свадьбах, при встрече друзей и при их расставании. Она стала как бы гимном дружбы.)
17. Now comes the Welsh song Lazy Robin.
1.My house is tiny and warm and neat,
And warm and neat, and warm and neat;
My house is tiny and warm and neat,
The wind’s at the door each morning
Chorus: Hi, du ho, du hi du hi du hi
The wind’s at the door each morning.
2. Now open the door a little way,
A little way, a little way;
Now open the door a little way
To look at the ocean’s billows.
Chorus:
3. And here I live at my heart’s content,
My heart’s content, my heart’s content;
And here I live at my heart’s content
The wind’s at the door each morning
Chorus:
18. And now listen to the English song «Yesterday»
1.Yesterday all my troubles seemed so far away,
Now it looks as though they’re here to stay,
Oh, I believe in yesterday
Why she had to go I don’t know she wouldn’t say,
I said something wrong
Now I long for yesterday.
2. Suddenly I’m not half the man I used to be
There’s a shadow hanging over me.
Oh, yesterday came suddenly.
3. Yesterday love was such an easy game to play.
Now I need a place to hide away
Oh believe in yesterday.
Why she had to go I don’t know she wouldn’t say,
I said something wrong now
I long for yesterday.
19. the Druids: so dear hosts we were glad to tell you about our country, about our customs and to know about you and traditions. Thank you country and traditions. For you attention and for your hospitality! And now we want to sing a song «we shall over come and say „Good bye“ to you.
1.We shall overcome, we shall overcome
We shall overcome some day,
Oh, deep in my heart I do believe,
We shall overcome some day.
2. We’ll walk hand in hand, we’ll walk hand in hand,
We’ll walk hand in hand some day.
Oh, deep in my heart I do believe,
We shall overcome some day.
3. We are not afraid, we are not afraid,
We are not afraid today.
Oh, deep in my heart I do believe,
We shall overcome some day.
4. We shall live in peace,
We shall live in peace,
We shall live in peace some day.
Oh, deep in my heart I do believe,
We shall overcome some day.
Мұғалім: Ана тіліміз — қазақ тілі. Тіл — кез — келген ұлттың мақтанышы, ұлттық белгісі. Ұлан байтақ жеріміз, тәуелсіз еліміз, ана тіліміз бар. Ата заңымызда Қазақстан Республикасының мемлекеттік тілі — қазақ тілі» деп жазылған. Ата заңның талаптарын әрбір адам орындауға міндетті. Ана тілін сүйген азамат
Жауыз тағдыр жойды бәрін не бардың.
Алтын күннен бағасыз бір белгі боп,
Нұрлы жұлдыз, бабам тілі, сен қалдың.
Таза, терең, өткір, күшті, кең тілім.
Тарап кеткен балаларыңды бауырыңа
Ақ көңілмен тарта аларсың, сен тілім.
Мағжан Жұмабаев
Әр адамға өз анасынан басқа
Жебеп жүрер, демеп жерер арқада
Болу керек құдіретті төрт ана:
Туған жері — түп қазығы, айбыны,
Туған тілі — сатылмайтын байлығы,
Туған дәстүр,
Және туған тарихы, еске алуға қаншама
Ауыр әрі қасиетті болса да.
Төрт анаға әнін жолдай алмаған
Пенделердің басы қайда қалмаған?
Төрт анасын қорғамаған халықтың
Ешқашан да бақ жұлдызы жанбаған.
Мұхтар Шаханов
Жер түбінен самғатар ең көгіне.
Екі нәрсе тірі адамға керегі:
Бірі — көңіл, бірі — тілдің желегі.
Көңіл — тілдің иесі, сүйенеді сөз тілге,
Сөз күйресе күйгені көңіл мен тіл, көркің де.
Тура сөзбен түбінде алыс шабарсың,
Бекер сөзден сөгіс, қарғыс табарсың.
Жүсіп Баласағұни
Абай, Мұхтар сөйлеген дана тілім.
Қастерлейді ұл-қызың мәңгі сені
Болашағым, бақытым, дара тілім.
Ана тілің — анаң. Сыйлап өтіңдер!
Туған тілің танымаған көрсоқыр,
Болып өтер ертең мәңгі өкінер.
«А» дегенде Апа» деп шыққан тілім,
«Апаға», Ата» деген сөзді қосып,
Бірте — бірте сол тілме алдым білім.
Әжем байғұс әлдилеп өз тіліммен:
«Ұйықтай ғой, әкетайым, — деді күнім».
Ақ, қара, жақсы, жаман атын тіліп,
Ана тілмен айырдым заттың түрін.
Тілмен ғана кірер адам реңі.
Тілсіз қоғам — өлі мынау дүние,
Түсініксіз тылсыммменен бір еді.
Ана тілім — әрекетім азығы,
Бар ғаламды танушылық қазығы,
Ой — сананың өсуінің куәсі,
Ғасырлардың кейінгіге өз үні.
Елім, жерім ұятымның айғағы.
Бар қалпымды, бар өремді дәлелдеп,
Жеткізетін мәні, нәрі, қаймағы
Ана тілім — бәрін сөйлер шежірем,
Тілсіз нені білдіре алам, не білем?
Тілім барда ғана мынау ғаламның
Кілтін табар саналысы сезінем.
13 — оқушы: Ана тілім — анам сынды аяулым,
Сенсіз жерде көш соңында жаяумын.
Сенсіз жерде күйім көрдей қараңғы,
Сенсіз қалсам жағалауға таяумын.
14 — оқушы: Ана тілім — болашағым, ертеңім,
Ана тілі — жыр дастаным, ертегім.
Өз тілімді Өз тілім» деп ардақтап,
Әрқашанда әнге қосып өтемін.
Жүзімнің нәрлі, нәзік сабағындай,
Тіліңді мәпелей біл ала қылмай.
Аямай арам шөбін отап отыр,
Таза сақта көзіңнің жанарындай.
Ән: «Ананың тілі — аяулы үні».
15 — оқушы:
Тілім менің — тірлігім,
Тіл жайында толбайтын кім бүгін?
Тіл жайында үгіттейді кімді кім?
Тілім менің, тілім менің — тірлігім!
Өмірімнің өзгермеген айнасы,
Енді қайта жарқылдашы, жайнашы.
Жер бетінен жоғалтуға шақ қалып,
Сол тіліме сұқтанбады қай — қайсы.
Сонау баста жоңғар алды жағадан
Дәл біздерді осал жанға санаған.
Жер бетінен жою үшін тілімді
Отар қылып ө
«Ерке қыз»
Маржан:
— Мен қолымды жұмаймын.
— Мен тамақты ішпеймін
— Күн сайын жылаймын
— Ешкімнің тілін алмаймын.
Барбос: — Біздің Маржанға не болды? Жылап тұр, айғалап тұр, ештене істемейді.
Мысық: — Сөйлесейік, жұбатайық.
Барбос: — Маржан, жүр ойнайық.! Бүгін ауа райы қандай жақсы!
Маржан: — Жоқ ауа райы жаман болсын! Жаңбыр жаусын! Суық болсын!
Мысық: — Сенің киімін су болады, тонасын.
Маржан: — Жоқ., мен тоңбаймын! Киім су болмайды!
Барбос: — Мүмкін сен тамақ ішесің?
Мен саған тамақ әкелейін.
Маржан: — Жоқ, мен ештене жемеймін, ішпеймін! Сүт, шырын, кәмпит!
Мысық: — Балмұрздақ жейсің? Шоколадный, кілегей, құлпынаймен. Ммм тәтті!
Маржан: — Балмұрздақ жемеймін!
Барбос: — Мүмкін сен тондың, орамал әкелейін.
Маржан: — Мен тонғанжоқпын! Маған іштене керек жоқ!
Мысық: — Сен неге жылайсың? Айғалайсың?
Маржан: — Мен айғалаймын! Мен жылаймын! Мен іштене істемеймін, маған бәрі беймаза!
Барбос: — Маржан, мүмкін сен ауырып қалдың? Ауызынды аш,
Маржан: — Б-ә-ә-ә
Мысық: — Демал.
Маржан: — Өзің демал.
Барбос: — Қазір біз сені тыңдаймыз
Мысық: — Аға!
Барбос: — Ого!
Маржан: — Не, аға, не ого?
Барбос: — Аңықтадық!
Мысық: — Мынау дәл!
Маржан: — Сендер не айтасыңдар?
Барбос: — Жарайды! Біз саған айтамыз, мынау құпият.
Мысық: — Тек қана, ешкімге айтпа!
Маржан: — Ешкімге айтпаймын. Бұл не?
Барбос: — Сен еркені жұттың. Сен жылағанда сенің ауызына кірді.
Маржан: — Мен еркені жұттым? Ол қандай?
Барбос: — Оның түсі сұр, ол лас қорқынышты, аң.
Мысық: — Ол саған кірді, сен ерке болдың.
Маржан: — Мен ерке болғым келмейді.
Барбос: — Сен дауыстап айт, мен ерке болғым келмейді!
Мысық: — Мен ерке болғым келмейді! Ерке кет!
Барбос және Мысық: — Қара-қара, еркілік ұшып кетті!
Маржан: — Ол қайда ұшып кетті?
Барбос: — Бала жыласа, айғаласа, солардың ауызына ұшып кіреді. Сонда олар ерке болады.
Маржан: — Мен енді жыламаймын!
Барбос пен Мысық: — Ол енді жыламайды! Жақсы қыз болады!
Источник: СК ИПК ППК
Категория:
- 11741 просмотр
